Jongeren hangen rond, niet omdat ze niets anders te doen hebben, maar omdat ze het leuk vinden. Ook jij ‘hangt soms rond’, tijdens vakanties. Doelloos rondhangen op de markt, op de dijk, in de stad, een leuke ontspanning na maanden van hard werken, toch?
Jongeren die niet rondhangen, daar moeten we ons zorgen over maken!
Rondhangen is voor de meeste jongeren een hobby, naast andere hobby’s. Jongeren die rondhangen, willen zoals alle jongeren zien en gezien worden, zich profileren, experimenteren… Rondhangen is op maat van jongeren en is een perfect normaal gegeven bij het opgroeien. Jongeren creëren een eigen plek waar ze, tot op zekere hoogte, eigen afspraken kunnen maken, weg van de regels en normen van de volwassen maatschappij. Velen onder jullie deden dit destijds in een hut diep verscholen in het bos, maar dit kan/mag helaas dikwijls niet meer. Het zoeken naar eigen waarden en normen en het aftasten van grenzen is iets universeels en nodig om (op) te groeien.
Anders bekeken: jongeren die niet rondhangen, daar moeten we ons zorgen over maken omdat ze misschien alleen in een hoekje zitten weg te kwijnen van verdriet en niemand rond zich hebben.
Openbare ruimte
De openbare ruimte als ontmoetingsplaats, als hangplaats komt steeds meer in de verdrukking. Er is steeds minder openbare ruimte en de meningen over hoe en waarvoor je die ruimte mag gebruiken zijn veranderd. Invulling van die ruimte gebeurt dan ook best doordacht en met inbreng van diverse potentiële gebruikers. Het creëren van 'jeugdreservaten' om zo jongeren uit de publieke ruimte te houden is geen goed idee. Niet iedere jongere voelt zich OK op zo'n plaats. Zelf een ‘hangplek’, een ontmoetingsplaats kunnen kiezen op basis van bereikbaarheid en een goede ligging is ook een deel van het leerproces. Vaak zijn dan ook winkels, een plein, een park, snackbar, een bushalte de locaties van deze jongeren, want daar kunnen ze gemakkelijk met elkaar afspreken.
Wat is overlast?
Tegenwoordig ademt het woord ‘rondhangen’ vooral een negatieve sfeer uit. Rondhangen associëren we met overlast en criminaliteit. Als we al iets horen of lezen over rondhangende jongen gaat het inderdaad over ‘problemen’. Dit zorgt voor een continue versterking van het negatieve beeld. Maar, heb jij al gehoord over die rondhangende jongeren die de bus helpen uit de sneeuw duwen, jongeren die een oogje in het zeil houden in de buurt omdat er veel inbraken zijn of jongeren die kinderen leren skaten? Of over die vele jongeren die rondhangen maar waar er niets aan de hand is? De kans is groot van niet, want daar wordt niet over geschreven of gepraat. Maar misschien werd jouw woning net niet uitgekozen door een inbreker omdat er altijd jongeren in de buurt zijn…
Wat is overlast? Overlast is voor iedereen anders. En het is niet omdat iemand iets ervaart als overlast, dat er ook per definitie opgetreden moet worden om de overlast weg te nemen. Een gesprek met de klager of met de jongeren kan vaak een oplossing bieden.
Problemen? Praat erover!
We ontkennen niet dat er af en toe problemen zijn met jongeren. En moet er gezamenlijk gekeken worden (jeugddienst, straathoekwerk, politie, beleid…) wat er gedaan kan worden. Het kind met het badwater weg gooien (rondhangen verbieden) is geen juiste keuze. We verbieden toch ook geen brommers omdat sommige brommers veel lawaai maken!
Als jij problemen ervaart, kan je uiteraard vragen/verwachten dat het lokaal beleid dit oplost voor jou. En wij zetten nu al in op jongeren via de dienst jeugd en het straathoekwerk. We creëren ook mogelijkheden tot zinvolle tijdsbesteding voor jongeren in kwartier IJzer. Maar ook jij kunt een steentje bijdragen. Je kunt proberen om jongeren te vermijden en het blokje omlopen, of je kunt ook gewoon goeiedag zeggen. Waarom niet eens een praatje maken? “Ferme brommer kerel, maar wel veel lawaai,… Zou je 's avonds even aan mij willen denken als je hier vertrekt? Ik heb namelijk nog kleine kinderen die op tijd moeten slapen. “
Als jongeren je (her)kennen gaan ze ook makkelijker naar je luisteren als je iets wilt vragen. Als jongeren (en dit geldt eigenlijk voor iedereen) enkel en alleen aangesproken worden als er iets mis gaat, dan ga je ook snel gezien worden als een 'ambetanterik'.
Het samen zoeken naar wat haalbaar en mogelijk is om het beheersbaar te houden is zinvol en zelf kan je ook een stap zetten: maak een praatje en hou de positieve zaken van het rondhangen in je achterhoofd.?
Probeer het eens deze zomer, we spreken je hierna nog eens!
Dries Feyen, jeugdconsulent
Koen Reynaert, straathoekwerker
Heb je vragen of wil je meer info over dit thema, contacteer dan de jeugddienst (jeugdconsulent Dries of straathoekwerker Koen: 011 29 38 10) of de wijkpolitie (011 39 92 99).
